vrijdag 18 maart 2022

Voorheen Rookzangers Notitieblog (33)

Mijn zoon en ik zijn het over veel dingen hartgrondig eens. Maar bloedverwantschap is geen garantie voor eensgezindheid in alles. 
Mijn zoon probeert niet aan materiële zaken te hechten. Afgezien van een passie voor raceautootjes en gitaren lukt hem dat aardig. Hij bewaart naar zijn eigen idee nog te veel en hij kent zijn nostalgische zwaktes, maar naar mijn maatstaven is hij de soberheid die hij nastreeft al aardig nabij. Wat hij bewaart aan jeugdherinneringen is vooral symbolisch. Eén enkel dinosaurustijdschriftje bijvoorbeeld, niet de hele doos.
'Ik zou het liefst zo weinig mogelijk bezit hebben,' zegt hij.
Ik zie hoe hij kijkt naar mijn uitpuilende boekenkasten. Naar mijn archieven. Een plank vol met dit, een doos vol met dat. Voorbije jaren, vastgelegd in brieven, dagboeken en memorabilia. 
Afkeurend kijkt hij. Of in elk geval ongemakkelijk, vol onbegrip. Ik begrijp dat er van hem niets te verwachten valt als het aankomt op het behoeden van wat ik beschouw als mijn erfenis.

Ik verdedig me. Leg uit wat deze verzameling voor mij betekent. Dit is de inhoud van mijn hoofd, dit is mijn wereld, zeg ik. Hier voel ik mij thuis.

Al die tijd besef ik hoe erg ik het zou vinden als dit alles liefdeloos bij het grofvuil zou worden gezet.

We gaan terug naar de kamer. De kinderen vragen aandacht. Het is ook makkelijker, denk ik, onthecht in het hier en nu te leven als dat hier en nu zo veel aandacht van je vraagt. 

Later denk ik: mijn boeken, mijn papieren - het zijn de immateriële gewaden waarin ik me hul. Mijn geestelijke dekens. Ik voel me er nu warm en comfortabel in. Maar als ik er niet meer ben mogen ze weg. Immers ... wat hebben ze dan nog voor nut?
In het beste geval weet het Leger des Heils er een mooie bestemming voor.
Dat noem je dan voortleven na je dood.

                                                                    *

Misschien is het ook om de overwegingen hierboven, dat ik mijn stukjes aan het bundelen ben. In de eerste plaats uit een drang tot orde en volledigheid, en om 'mooie dingen te maken'. Maar een paar handzame delen met de verzamelde 'gedachten' van pa, dat is nog wel mee te zeulen toch? 
Deel II is uit en mag besteld worden. Alle blogs van 2013-2015. Geen commerciële uitgave, geen ISBN-nummer, geen bol punt kom of Bruna-gedoe. Wilt u dit hebben dan stuurt u mij een mailtje of maakt me vijfentwintig euro over: NL68 INGB 0004 1228 48, J.-P. van Spaendonck, Amsterdam. Vergeet niet uw naam en adres te vermelden.
Dan zorg ik dat er speciaal voor u een exemplaar wordt gedrukt. Gebonden, harde kaft. 337 pagina's. 193 x 260 mm. Omslag door Rosanne van Spaendonck.



1 opmerking:

Donkiesjot zei

Uw zin: "Ik verdedig me. Leg uit wat deze verzameling voor mij betekent. Dit is de inhoud van mijn hoofd, dit is mijn wereld, zeg ik. Hier voel ik mij thuis" zou ikzelf kunnen geschreven hebben.... top!