'En, Voorheen Rookzanger,' vroeg mijn geweten me op dwingende toon, 'wat is eigenlijk jouw standpunt inzake racisme? Je bent toch wel tégen, huh?!'
Ik liep, lijdend aan verveling, weltschmerz en algehele tegenzin door het regenachtige park, en was nogal verrast door de directheid van de vraag. Meestal hebben we aan een half woord genoeg, mijn geweten en ik. Ik nam plaats op een bankje, dacht na en pakte mijn aantekenboekje.
'Liever het goede dan het kwade natuurlijk, goed is immers beter dan slecht. En racisme is slecht, daar is iedereen het wel over eens.'
Zo, daar kon Geweten het mee doen. Een echte dooddoener. Maar veel verder kwam ik eigenlijk niet. De beelden van de recente beeldenstorm waren een hinderlijke stoorzender in mijn zelfonderzoek. Toch eisen de sociale media van ons dat we ons uitspreken, want wie zwijgt over een zo belangrijke kwestie in deze cruciale tijd, 'is niet solidair met de goede zaak en daardoor medeschuldig'.
In het Belgische Mechelen zijn fysieke demonstraties, wegens de Corona-crisis, verboden. In plaats daarvan kunnen de Mechelaars hun ongenoegen over rassenhaat uiten door middel van een sticker die hun door de gemeente wordt verstrekt. Die kunnen ze op hun deur plakken. Ik vind dat een bizar en gevaarlijk idee. Want wie het vertikt zo'n plakkertje op zijn deur te kleven behoort automatisch tot een verdachte groep. Die daar deugt niet, kan de wantrouwende voorbijganger al snel denken, als hij naar een huisdeur gluurt en het stickertje mist.
Ik wil geen gemakkelijke sticker-kreten over racisme het internet op slingeren, en ik vind eigenlijk niks, afgezien van de tautologische stelling over goed en kwaad die ik in mijn zakboekje noteerde op het bankje tegenover de ooievaars. Om de doodeenvoudige reden dat ik de materie veel te ingewikkeld vind. Ik weet er niet genoeg van en snap er lang niet alles van. En wat voegt mijn mening dan toe aan het debat? De geschiedenis is complex, het heden is complex. De vermenging van die twee is dat nog veel meer. Linke soep! Menselijke verhoudingen zijn gecompliceerd, menselijke drijfveren zijn moeilijk te traceren en vaak duister, ik wantrouw die van mezelf net zo goed als die van een ander. Op gevaar af in het verkeerde kamp geplaatst te worden is dat gebrek aan inzicht voor mij reden genoeg om er het zwijgen toe te doen.
Bovendien: je kunt tegen racisme zijn en ook tegen de manier waarop racisme aan de kaak wordt gesteld. Die nuance zou een plaats moeten krijgen in de discussie. Maar volgens activisten leidt een dergelijke nuancering te veel af van waar het werkelijk om gaat.
En waar de nuance ontbreekt haakt v.h. Rookzanger af.
Ik liep, lijdend aan verveling, weltschmerz en algehele tegenzin door het regenachtige park, en was nogal verrast door de directheid van de vraag. Meestal hebben we aan een half woord genoeg, mijn geweten en ik. Ik nam plaats op een bankje, dacht na en pakte mijn aantekenboekje.
'Liever het goede dan het kwade natuurlijk, goed is immers beter dan slecht. En racisme is slecht, daar is iedereen het wel over eens.'
Zo, daar kon Geweten het mee doen. Een echte dooddoener. Maar veel verder kwam ik eigenlijk niet. De beelden van de recente beeldenstorm waren een hinderlijke stoorzender in mijn zelfonderzoek. Toch eisen de sociale media van ons dat we ons uitspreken, want wie zwijgt over een zo belangrijke kwestie in deze cruciale tijd, 'is niet solidair met de goede zaak en daardoor medeschuldig'.
In het Belgische Mechelen zijn fysieke demonstraties, wegens de Corona-crisis, verboden. In plaats daarvan kunnen de Mechelaars hun ongenoegen over rassenhaat uiten door middel van een sticker die hun door de gemeente wordt verstrekt. Die kunnen ze op hun deur plakken. Ik vind dat een bizar en gevaarlijk idee. Want wie het vertikt zo'n plakkertje op zijn deur te kleven behoort automatisch tot een verdachte groep. Die daar deugt niet, kan de wantrouwende voorbijganger al snel denken, als hij naar een huisdeur gluurt en het stickertje mist.
Ik wil geen gemakkelijke sticker-kreten over racisme het internet op slingeren, en ik vind eigenlijk niks, afgezien van de tautologische stelling over goed en kwaad die ik in mijn zakboekje noteerde op het bankje tegenover de ooievaars. Om de doodeenvoudige reden dat ik de materie veel te ingewikkeld vind. Ik weet er niet genoeg van en snap er lang niet alles van. En wat voegt mijn mening dan toe aan het debat? De geschiedenis is complex, het heden is complex. De vermenging van die twee is dat nog veel meer. Linke soep! Menselijke verhoudingen zijn gecompliceerd, menselijke drijfveren zijn moeilijk te traceren en vaak duister, ik wantrouw die van mezelf net zo goed als die van een ander. Op gevaar af in het verkeerde kamp geplaatst te worden is dat gebrek aan inzicht voor mij reden genoeg om er het zwijgen toe te doen.
Bovendien: je kunt tegen racisme zijn en ook tegen de manier waarop racisme aan de kaak wordt gesteld. Die nuance zou een plaats moeten krijgen in de discussie. Maar volgens activisten leidt een dergelijke nuancering te veel af van waar het werkelijk om gaat.
En waar de nuance ontbreekt haakt v.h. Rookzanger af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten