zaterdag 24 december 2016

Zonder sneeuw



Tien jaar lang maakten we elk jaar een kerst-cd. In 2012 vonden we dat het mooi geweest was, en met een tamelijk ambitieus plaatje, eindigend in een epische finale, eindigden we de reeks, die ooit heel klein en huisbakken was begonnen, als muzikale kerstkaart. Maar dit jaar ging het toch weer kriebelen. Mijn zoon Martijn (die er de laatste jaren verreweg het meeste werk aan verrichtte), pas vader geworden, had een nieuw huis, in Zaandam, met een goed geoutilleerde studio, en hij had er zin in. In september begonnen de voorbereidingen al. Puur natuur, moest het worden - geen drumprogrammering, geen synthesizers, geen autotune. Een hele stoet van collega's en vrienden kwam langs om op te nemen. Ik ben er zelf zes keer bij geweest. Het was een gezellige tijd, en het resultaat is een fijne plaat met 14 nummers, variërend van klassiek, tot folk, pop en rock en onvervalste ouderwets gezellige kerst-kitsch. Hierbij als kerstgroet mijn liedje Zonder sneeuw. Met Martijn op cello en sologitaar, en zang van Maria.
De plaat gaat zoals altijd naar vrienden, familie en collega's. Maar als u ook een exemplaar wilt hebben, neemt u dan even contact met me op.

***

De klok tikt door, het jaar is bijna voorbij. Ik streep verplichtingen weg, op mijn innerlijke 'adventskalender', en heb de illusie dat het wegvallen van mijn werk op eerste kerstdag zal leiden tot instant geluk. Of althans, tot de ontspanning die me nu volstrekt ontbreekt.
Een andere klok is gestopt. Rechts op dit scherm stond een teller, die het aantal hits weergaf, het aantal malen dat u en de uwen mijn blog bekeken. Die was ooit een reden voor trots - toen ik de 100.000 bereikte had ik het gevoel mee te tellen in bloggerland. Maar... sinds een maand of iets langer word ik geteisterd door een robot uit Frankrijk, een bron van hits die alle proporties te buiten gaat. In die maand vloog de kilometerstand gigantisch omhoog, doordat ergens in Frankrijk vier of vijf van mijn stukjes dagelijks meer dan honderd keer werden aangetikt. Daarbij heeft zich onlangs een Russische robot gevoegd, die bescheidener toeslaat, maar toch altijd goed is voor drie keer mijn reguliere, Nederlandse en Vlaamse hits. Op zo'n manier is er geen lol aan. Dus ik heb die teller weggehaald, want ik ben geen malafide garagehouder. De reden voor die cyberaanvallen ken ik natuurlijk niet, het zijn waarschijnlijke lukrake huiszoekingen, maar ik betreur ze: het voelt alsof mijn blog zijn intimiteit en zijn onschuld heeft verloren. Tabé teller!

Geen opmerkingen: