5 October 2007
Het vliegtuig had de Schrijver tijdelijk thuisgebracht,
maar zijn CX stond ver weg in een opslagloods.
Ik heb hem er naartoe gereden, en daarna
op ’t pennenlikken van de ambtenaar gewacht.
Uiteindelijk in zijn huis boven de trambaan-laan
dronken we iets, en heb ik hem gelukgewenst.
Hij was het voor het eerst in al die tijd vergeten:
‘Ach! Erwindag!’ Hij keek me stomverwonderd aan.
Al die jaren sedert ‘72
had hij die dag gepast in weemoed doorgebracht:
een weemoed die door drank en dochter werd verzacht.
Het weer was bijna goed: misschien al iets te koud.
Hoe vierden we dit mythische, beladen uur?
Hij lachte slim: hij had nog wat in de frituur.
Voor G.M.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten