donderdag 26 april 2012
APRIL
Ik haastte me druipend nat de Albert Heijn in. Onder de overkapping van de roltrap stonden mensen te schuilen. Toen ik tien minuten later weer buiten kwam had de hemel een warmblauwe tint. Alleen wat veertjes restten nog van de donkere wolken van daarnet. In april kan dat.
Dat eenzelfde transformatie ook in de politieke atmosfeer kan plaatsvinden is veel minder gewoon. ’s Ochtends had ik nog plezier gehad om een foto in Trouw van minister De Jager die als een glunderend Jerommeke heroïsch de camera tegemoet marcheerde, gevolgd door een paar jonge vazallen met aktetassen die hem nauwelijks konden bijbenen. Mooie foto, maar, bedacht ik spijtig, het zou natuurlijk allemaal weer niks worden met dat plotselinge daadkrachtige elan daar in Den Haag. En kijk, opeens is er dat akkoord. Alsof iedereen het deprimerende gesteggel net zo strontzat was als ik, en vastbesloten was het nu eens helemaal anders te doen en de boel even doortastend als onconventioneel te regelen. Wonderlijk. Tot en met Sacha de Boer van het NOS-journaal leek iedereen verbaasd over deze wending. Is Nederland soms beter af zonder een zittend kabinet? Hebben we hier flexibele democratie aan het werk gezien, in plaats van logge particratie?
Na de verkiezingen zullen alle bereikte overeenkomsten wel weer ter discussie staan, maar voor nu is het fijn te weten dat je in een land leeft waar als het moet nog iets van de grond kan komen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Nou ja; Jan-Kees kan naar Brussel met een begroting die uitkomt op wat Brussel wou zien. Maar feitelijk geeft de Kunduz-coalitie toe aan financiële neuroses. Of het nu die van Europese commissie, of die van de financiële markten zijn.
Bovendien verdenk ik de Kunduz-coalitie van politiek opportunisme. Zo cynisch ben ik wel. Dit staat D'66 en GroenLinks natuurlijk heel goed, richting de burger. Constructief, enzo. Misschien worden ze daar in september wel voor beloond, door de kiezer.
Wat ook heel prettig is: ná de verkiezingen ontstaat er sowieso een andere situatie en wie dan weer leeft, dan weer zorgt. Als D'66 en GroenLinks uiteindelijk in een links-liberale coalitie terechtkomen, worden eventueel bepaalde punten uit deze begroting gewoon weer vergeten.
Goed, Kees-Jan brengt maandag die begroting naar Brussel. Iedereen blij. Dan gaan we vakantie houden Dat kan nog best natuurlijk; hoezo crisis..
Daarna met volle kracht richting verkiezingen!
PS: De Partij voor de Dieren vind ik niet zo'n relevante toevoeging aan het politieke landschap, maar mevr. Ouwehand van die partij hoor ik zojuist in de kamer precies de dingen zeggen die ik al jaren denk. In het licht van de toekomst zal dit hele gedoe klein bier blijken te zijn.
Maar goed: Nederland heeft z'n 'Dunkirk spirit' zullen we maar zeggen. Bloed, zweet en tranen!
Ja dat is allemaal waar, natuurlijk ('tot je dienst,' zou mijn opa zeggen)- maar toch... er gebeurt iets, het negativisme en de ziekmakende landerigheid zijn doorbroken. Dat is iets waard, hoewel het op de borst kloppen alweer begonnen is en daarmee de lol er voor mij alweer een beetje af is. Wat betreft de dierendame - ik hoorde het ook en ze had woord voor woord gelijk, maar aan de verveelde gezichten van de luisteraars zag je haar falen: ze speelt het spel niet mee, en daarmee zijn al haar waarheden tamelijk gratuit.
Die doorbraak was er al, natuurlijk. Nu lijkt er ineens wat in beweging te zijn gekomen, maar iedereen was het er allang over eens dat allerlei heilige huisjes ondersteboven moesten. Behalve CDA, VVD en PVV. Die hielden elkaar in een idiote gijzeling. Nu dat verbond geklapt is, maken VVD, CDA en wat toevallig voorbijkomende politieke opportunisten nog gauw even goede sier met hun vooruitstrevende en hervorminggezinde inzichten.
VVD en CDA zouden eigenlijk eerst een volledige kabinetsperiode met ezeloren opgeprikt in de hoek moeten staan, voor dat ze weer serieus mee zouden mogen doen. Als ze hun zin hadden gekregen, waren we nu ècht ver van huis geweest. Inplaats daarvan zijn ze nog geen vier dagen na hun debakel deel van het heldenteam dat Nederland uit de impasse heeft gehaald.
Het hele gedoe stinkt een uur in de wind.
Maar goed. September is nog ver weg. Dan is de kiezer deze vertoning allang weer vergeten.
Nou, dat is er weer uit. Adriaan van Dis hoorde ik gisteren, in reactie op een tierende Jan Mulder, verklaren dat jezelf zo nu en dan eens flink ergeren een garantie was voor een lang leven.
Zelfs mijn ergernis is opportunisme!
Opportunisme is leven, meneer! Neem mevrouw Sap: 'she rose to the occasion'- ze pakte haar kans en benutte die en toonde zich een politica met allure, die haar actie warm en welbespraakt verdedigde en haar criticasters met gemak pareerde.
Samson, die zijn kans niet pakte, zette ze daarbij weg als een minne slungel. Het viel opeens op hoe lelijk hij eigenlijk is met zijn kwaadaardige dwergenoortjes als hij zijn charme niet inzet; hij tekende gisteren de euthanasieverklaring van de PvdA: die zal in zijn huidige vorm Job niet lang overleven lijkt me. Wat je er verder ook van denkt, een bijzondere dag was het, gisteren.
Een reactie posten