maandag 2 oktober 2023

BAKKERTJE


De voortekenen waren slecht. Het was ook eigenlijk een ondoordachte actie geweest. Een impuls waaraan ik gehoorgegeven had zonder overleg met mijn vriendin te plegen.
Zondag 1 oktober wilde ze naar een biologische tuinmarkt die allang op haar verlanglijstje stond. Ik stond niet te springen maar toen ik hoorde dat de markt op een landgoed nabij Vorden werd gehouden riep ik uit: 'Hotel Bakker!' Ik reserveerde alvast een kamer. Waarom niet, kon altijd nog geannuleerd worden.
We maken er een uitje van, opperde ik per App. Mijn vriendin vond het wat overdreven. Je kunt toch best anderhalf uur rijden voor een tuinmarkt, zonder meteen te blijven slapen? Zo oud waren we toch nog niet?
We lieten het maar even zo. Ik rekende er half op, maar calculeerde in, dat mijn vriendin serieuze bezwaren zou gaan maken als de dag naderde.
De dag naderde en de reservering stond nog. Bakker mailde me, of ik wensen had, hoe laat ik dacht in te checken. 
Inmiddels waren er onvoorziene dingen aan de hand. Een schaap was door de veearts behandeld. Het verband moest van de zieke poot af en er moesten antibiotica ingespoten worden. Mijn vriendin hield vele slagen om de arm.
Ik had mijn eigen slagjes. Ik was verkouden, had verhoging. Een ontsteking onder mijn enige nog resterende kroon speelde op, de tandarts oordeelde, na een consult, dat de kies getrokken zou moeten worden.
En de tijd verstreek.
Op zondagmorgen ontwaakte ik uit zware dromen. Er was niets geannuleerd, noch door mij, noch door mijn vriendin. Ik hoopte half dat er alsnog besloten zou worden tot thuisblijven, ook al ging dat geld kosten, want ik voelde me niks lekker. Maar tegen twaalven kwam het verlossende bericht. Het schaap leefde nog. Ze moest eerst nog een muizenval zetten maar daarna kwam ze eraan. Ik was blij om de duidelijkheid. Slikte paracetamol, pakte mijn tas in. 
Een uur of drie later zat ik te mediteren op een geurig heuveltje van gras terwijl mijn vriendin de kraampjes met biologische tuinproducten afstruinde. 
Nog eens anderhalf uur later zat ik op het terras van Bakker achter een Westmalle Tripel en een portie bitterballen en had het hoogste woord.


Geen opmerkingen: