Voorheen Rookzangers Notitieblog 46: Dog Park

Ik zat op een bankje naar de broedende ooievaar te kijken. Staren, moet ik zeggen, want mijn gedachten waren elders. Aan de waterkant, tussen mij en het nest in, zaten twee meisjes op een kleedje te picknicken. Het was eindelijk warm genoeg voor dat soort vertier. Er kwam een hondje aanrennen, een jong beest, zo te zien een bastaard pitbull. Het draafde vrolijk op het kleedje af en hapte in een zak chips. De meisjes schrokken en probeerden het lacherig weg te jagen. Duwen hielp niet, het mormeltje was vasthoudend, dus gaven ze het een paar aanmoedigende tikjes.
Op dat moment verscheen een vrouw, jaar of veertig, lang blond haar. Ze liep snel op het kleedje af, boog zich voorover naar de meisjes en begon te schreeuwen. Ik dacht eerst dat ze haar hondje tot de orde wilde roepen, wat ik logisch zou vinden, maar ze bleek het tegen de meisjes te hebben. Agressief zwaaiend met haar armen hoorde ik haar roepen: 'Don't you EVER do that again! Never touch someone's dog!'
Wat de meisjes stamelend en beduusd antwoordden kon ik niet precies verstaan maar het kwam erop neer dat ze niet wisten hoe ze het hondje anders weg moesten krijgen, ze hadden daar geen ervaring mee, en sorry dat we uw hond...
'It's not MY dog,' schreeuwde de vrouw woedend, met dreigend opgeheven vinger, 'but that's not the point. Don't you ever, ever do that again! You just keep your hands off the dogs. You've got no business here, go somewhere else with your picknick. This is a DOG PARK!'
Ik bemoei me nooit met andere mensen en als ze mij aanspreken antwoord ik beleefd maar beknopt alvorens me weer in mijn eigen wereld terug te trekken. Maar nu voelde ik een zich razendsnel verspreidende warmte, een noodzaak binnenin mezelf. Nog voor ik het bewust had besloten haalde ik diep adem en riep met zware stem: 'In the first place this is a park for HUMANS, not for dogs', of iets dergelijks. De vrouw zweeg verrast, keek me hatend aan en begon verder te lopen, gevolgd door haar eigen hond. Over haar schouder haalde ze nog even haar gelijk. 'No it's NOT, it's for DOGS!'
De meisjes zochten glimlachend mijn blik. 'Thank you, sir,' zeiden ze.