Deze week vertoefde ik in de lappenmand. Volgens taalkundigen is die uitdrukking voor 'niet lekker zijn' ontstaan doordat in de lappenmand stukken stof lagen die niet in goede conditie waren maar nog wel bruikbaar konden zijn. Sokken die nog gestopt konden worden bijvoorbeeld.
Ook de gaten in mijn ijzersterk gestel konden nog wel gedicht worden maar tijdelijk was ik niet erg gedisponeerd. Ik voelde me zo slap als een dweil. Ofwel een vaatdoek. Ook weer zo'n uitdrukking. Blijkbaar wordt rillerig zijn met lappen textiel geassocieerd.
Gelukkig was ik anders dan mijn hoestende en proestende dochter nog wel in staat om mijn werk te doen. Gisteren was ik in Zaandam bij zoon en schoondochter om te oefenen voor ons programma Wat geweest is, is geweest. De ode aan Lennaert en Boudewijn die we in december ten doop hielden gaat op 30 april opnieuw klinken, in de Grote Kerk van Schermerhorn. Van harte aanbevolen.
Zojuist maakte ik een vertaling van Falter im Wein van Hermann Hesse. Het veertigste en daarmee laatste gedicht van een bundel die deo volente later in dit jaar zal verschijnen. Ik dronk er een glaasje wijn bij en kon het niet laten om de titel aan te passen.
Verdronken vlinder
Er is in mijn beker met wijn een vlinder gevlogen,
Dronken schikt hij zich in zijn zoete verderven,
Spartelt nog flauwtjes in ‘t nat en is willig te sterven,
Totdat mijn vinger hem optilt uit mededogen.
Zo is mijn hart, door jouw ogen verblind en gepijnigd,
Zalig in geurige bekers van liefde verzonken,
Klaar voor de dood, door de wijn van jouw charme bedronken,
Tenzij een wenk van jouw hand mijn noodlot voleindigt.
Falter im Wein, 1919
Illustratie: "De lappenmand" door Alexander Hugo Bakker Korff (1824-1882)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten