Maar de dag dat we op een korte vakantie naar de Achterhoek zouden gaan en ik op de valreep nog wat wilde werken aan een tekst, ging het mis. Het ding begon een spookachtig eigen leven te leiden. Veranderingen in teksten werden niet meer opgeslagen en oude versies doemden uit het niets op. Ordening was zoek, niets was vindbaar waar het moest zijn.
Gisteren was mijn zoon hier. Hij zette zich achter mijn bureau en ging aan de slag. Maar in plaats van geruststellende woorden hoorde ik vele malen het geluid van een herstartend systeem. 'O nee,' sprak de dokter uiteindelijk, met onheilszwangere stem, 'The Black Screen of Death...'
En zo was het. Het apparaat is morsdood. De harde schijf blijkt stuk. Pas een jaar oud, een fabrieksfout waarschijnlijk. Donderdag komt er een vervanging. Maar tot die tijd kan ik alleen wat op mijn telefoontje werken, en dat tikt niet zo lekker. Dus herfstige reisverslagen en dergelijke houdt u te goed.
Vandaag vijf jaar geleden alweer stierf mijn vader. Ook daar had ik aandacht aan willen besteden. Het zwarte scherm staat tussen mij en mijn publiek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten