Omdat mijn auto bij de garage logeerde heb ik me een paar dagen per openbaar vervoer verplaatst. De treurigheid van een halflege tram van Oost naar Zuid, 's avonds laat! In haar hokje zit de conductrice zich te vervelen. Vrijwel alle passagiers doen dat ook, maar bestrijden de verveling met hun eeuwige mobieltje. Daarop zijn geweldig leuke spelletjes en filmpjes te zien, weet u. Sommigen zitten met de ogen gesloten en lijken te dutten, maar oordoppen bewijzen dat ze door middel van muziek de wereld grondig buitensluiten. Niemand behalve de verveelde conductrice en ik was werkelijk aanwezig in de tram die van Oost naar Zuid reed, gisteravond om tien uur. Niet dat er nou zoveel te beleven was. Ja, ik zag een jongen met een knotje die met een bierbrouwmachine zeulde, nog in de verpakking - goed voor vijfentwintig liter - en het ding nauwelijks door de tramdeur kreeg. En een andere bebaarde jongen wilde gaan zitten zonder een kaartje te hebben gekocht: hij werd door de conductrice, die blij was eens iets te doen te hebben, aangesproken via de intercom, en schafte zich alsnog een geldig plaatsbewijs aan, een beetje beschaamd; een buitenlander, blijkbaar uit een land waar het straatvervoer vrij toegankelijk is. Maar de lichten van een stad bij avond blijven altijd mooi, veel mooier en veel suggestiever dan de opflikkerende berichtjes op Facebook. Ze prikkelen de verbeelding: wat huist er in het donker achter die lichtjes, die evenzovele signalen zijn van leven? Elke verbeelding wordt bij voorbaat uitgesloten door wat we op de sociale media voorgezet krijgen, alles is al door iemands filter gegaan en op een of andere ingenieuze wijze leuk of grappig gemaakt. In mijn ene hand hield ik mijn kaartje. 'Don't forget to check out' had de intercom me met Amsterdams accent vermaand. De stad wemelt van de Britten en Amerikanen - er moet er toch wel een te vinden zijn die die teksten kan inspreken? In mijn andere hand hield ik mijn pijp, net aangestoken op de halte en meteen daarna weer gedoofd bij het betreden van de tram. Ik rook aan de kop. Geen pijp smaakt ooit zo lekker als de pijp die je in je verbeelding rookt. Geen leven is ooit zo boeiend als het ongeziene leven dat huist achter de lichten van een stad bij avond.
(Illustratie: 'Tired girl on the tube', Rosanne van Spaendonck)
3 opmerkingen:
Ik zag ooit een documentaire over Karel Appel (misschien wel van Wim Kayzer, de man met het ooglapje), waarin genoemde Karel vertelde over het genoegen dat hij beleefde aan het verkennen van een hem nog onbekende stad. Dat deed hij bij voorkeur 's avonds, als de schemering was ingevallen en de lichten aangingen. Het waren voor hem magische momenten.
Maar zijn invalshoek was wat minder melancholiek dan de jouwe, denk ik. Vermoedelijk had Appel geen talent voor melancholie.
Kritische noten:
Omdat de auto in de garage staat zit je weer eens in het openbaar vervoer. Normaal verplaats je jezelf in Amsterdam dus met de auto; begrijp ik dat goed? Begrijp ik het dan ook goed dat je een hekel hebt aan fietsen? Met 10 km fietsen (een half uurtje voor wie een beetje doortrapt) kom je toch overal in Amsterdam, inclusief de westelijk tuinsteden?
En wat stel je jezelf voor bij een bierbrouwmachine?
Het fijne van bierbrouwen is eigenlijk dat er feitelijk nauwelijks echte machines aan te pas komen. Zelfs niet in professionele brouwerijen. In ieder geval bestaat er geen machine waar je aan de ene kant de grondstoffen erin doet, waarna het bier er aan de andere kant uit komt.
Je zag waarschijnlijk een hipster die een bierbrouwsetje had gekocht.
Er is de laatste weken een serie programma's over bierbrouwen op de televisie. Dat zullen de verkopers van dergelijke setjes wel aan hun omzet merken.
Ik doe met de auto wat ik niet kan of wil lopen. Buitenwijken. In de binnenstad waag ik me - uiteraard - nooit met de auto. Met fietsen ben ik ooit gestopt toen mijn fiets voor de zoveelste keer gejat was, en het is er tot nu toe niet meer van gekomen het te hervatten. Wil wel zeggen dat ik véél loop. En ja, je hebt gelijk, het was een beginnersset voor brouwertjes - een soort metalen vat.
Lopen is ook nóg gezonder dan fietsen, volgens mij!
Elk nadeel hep ze.. enz..
Een reactie posten