Gisteren ben ik in Oisterwijk geweest. Maar ik heb er niets van gezien. Ik zag nog wel hoe de landen en rivieren voorbijtrokken op weg ernaartoe. Wazig blauw en nevelig goud in het vroege morgenlicht van deze warmste septemberdag in honderd jaar, een dag als een rijpe peer.
Maar eenmaal in de Brabantse gemeente die je met een lange oo uitspreekt doken we algauw onder in het kunstlicht van een goed geïsoleerde opnamestudio.
En als er al plannen waren om ter plaatse nog iets te gaan doen of te gaan zien, smolten die in de holle vermoeidheid na een lange dag hard werk.
Over de resultaten van dat werk, die binnenkort op cd zullen verschijnen, bericht ik binnenkort uitgebreid. Het is toekomstmuziek in wording, toekomstmuziek uit het verleden. 'Wat ik later wilde worden' gaat het heten. Meer wil ik er nog niet over kwijt.
Ook vandaag gaan we, in andere bezetting, de studio in.
Het busje wacht, ik moet gaan.
Later meer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten