In een van de liedjes op mijn nieuwe plaat, getiteld Solipsisme, bezing ik een stille herfstavond in Slotermeer, de wijk in de Amsterdamse Westelijke Tuinsteden waar ik ben opgegroeid.
Flats in de regen
Glimmende wegen
Najaar is goed voor een nieuwbouwwijk...
Het was er goed eenzaam dwalen en mijmeren toen, als je zo geneigd bent. Geen mens op pad, hoogstens iemand die weggedoken onder een paraplu zijn hond uitliet. Ruimte genoeg voor jeugdige dromen.
Vijftig jaar later is daarvan niet veel meer over. Is dit de stille buurt van mijn jeugd? Het is er deze zondagmiddag druk alsof het spitsuur is op vrijdag. In een zijstraat van de De Vlugtlaan vinden we met moeite een parkeerplaats. Door een dikke laag kruidig ruikende bladeren waden we naar het gebouw dat in mijn tijd een huishoudschool herbergde, en waar op deze Halloween de achterstallige presentatie van deel 5 & 6 van Tussen Andreasplein en Zwarte Pad zal plaatsvinden. Samen met de feestelijke lancering van mijn gelijknamige, gloednieuwe cd. De Lockdown Tapes (zoals mijn zoon Martijn en ik de plaat in wording noemden) komen eindelijk uit hun schuilplaats tevoorschijn. Die Slotermeerse regen waarover ik zing striemt ons in het gezicht.
Broedplaats De Vlugt heeft onlangs een mooie theaterzaal aan zijn faciliteiten toegevoegd. Die vult zich algauw met de schrijvers die hun verhalen aan de afgelopen edities van ons Literair Jaarboek voor Nieuw-West hebben bijgedragen. Er wordt voorgelezen en muziek gemaakt. Het is bijna twee jaar geleden dat ik voor publiek heb gezongen en ik heb ertegenop gezien. Maar de in alle rust en afzondering gemaakte liedjes klinken goed en worden met enthousiasme ontvangen.
Na afloop is de bar open en is er gelegenheid om de plaat of de boeken te kopen. De sfeer is soms wat onwennig na die lange tijd van sociaal isolement. Zoveel vrienden en bekenden bijeen... er wordt merkbaar geaarzeld: een handdruk, toch nog maar een ellenboogje, of veiligheidshalve een gebaar, een knik en een hoofse buiging? Maar vooral is de samenkomst feestelijk en warm. In deze theaterzaal is de regen ver weg. Buiten, op die flats aan de nabije Sloterplas. Hier vieren we het resultaat van de vele creatieve man- en vrouwuren die zijn besteed aan al die verschillende odes aan deze stadswijk.
Op de valreep, vlak voor het gezelschap opbreekt, ga ik op de foto met drie favoriete klasgenoten van de lagere school, uit de klas van de legendarische meester Panken. Marijke, Peter, Robert en Jan-Paul. Kinderen toen, nu met pensioen of hard op weg daarnaartoe. Niemand van ons woont hier nog. Maar de buurt blijft de bakermat die ons altijd zal binden.
NieuwWest III is een uitgave van Stichting de Driehoek. Meer informatie over de cd en hoe die te bestellen vindt u HIER.
Foto's: Hans van der Schaaf
Aquarel: Hans Duyvendak
Geen opmerkingen:
Een reactie posten