SCHOOLWEER

Het begon 's morgens zonder dat ik het wist. Ik zat op een stoel in het theater met het scenario op schoot en nam met de regisseuse de scènes door waar muziek bij zou moeten klinken. Toen we bijna klaar waren viel me opeens op, dat ik al die tijd in mezelf had zitten praten. Tenminste, zo leek het. De regisseuse was er wel geweest, maar meer als een stem in mijn hoofd dan als een fysieke aanwezigheid.
Thuis ging ik even liggen en viel subiet in slaap.
Omdat ik toen nog van plan was gewoon alles te doen wat ik moest doen, die dag, ging ik er 's middags op uit, op weg naar een vriend. Pas terwijl ik over de Ceintuurbaan wandelde merkte ik dat er iets helemaal niet in orde was: de bladeren dwarrelden neer, eerder gevallen bladeren kleefden aan de nog natte stoep, de zon was verborgen achter regenwolken maar scheutig als zij weer tevoorschijn kwam, het decor was sfeervol, maar het was de enscenering van een droom, waardoor ik me bewoog. De soundtrack stond heel zacht, auto's reden bijna geluidloos over het asfalt.
In het café nam ik plaats tegenover mijn vriend met een gloeiend, zwaar hoofd. Hij keek naar buiten en zei: 'Dit is echt schoolweer.'
Ik begreep hem niet meteen.
'Het doet me aan vroeger denken. Vakantie voorbij, weer naar school, en dan met dit weer.'
Mensen die elke dag door weer en wind naar hun werk moeten zijn die associatie waarschijnlijk allang kwijtgeraakt, maar mijn vriend is net als ik zzp'er. De dagen van verplicht de buitenwereld te moeten trotseren, dag na dag, ook als je er geen zin in hebt en je niet fit voelt liggen ver achter ons. De nine-to-fiver die naar de herfst kijkt en zegt 'dit is echt schoolweer' moet ik nog tegenkomen.
Was het heimwee die hem de opmerking ingaf? Mijn vriend verzuimt nooit, tenzij hij echt doodziek is. Eigen baas zijn betekent dat je werk nooit ophoudt. Het werk bevindt zich niet binnen een door anderen gemaakt kader, het strekt zich overal uit en vloeit over in je vrije tijd. Er zijn vele voordelen verbonden aan de zelfstandigheid, en vele nadelen aan vast werk. Maar een van de dingen die ik mis als zelfstandige is het 'thuis blijven'. Een dagje thuis, met de wetenschap dat daarginds binnen het kader het werk gewoon doorgaat, zonder jou. Als wij ons ziek melden ligt de fabriek stil en snijden we onszelf in de vingers. Een dekentje over je heen trekken voelt als falen, in plaats van als een verdiende time out.
Het was dan ook met een vaag schuldgevoel dat ik om zeven uur onder de wol kroop en een boekje van Simenon opensloeg. Gelukkig had de thermometer gezegd dat het mocht.


Reclame: WAT IK LATER WILDE WORDEN, een nieuwe cd met (klassieke) liederen op teksten van Robert Eksteen, is bij mij te bestellen. 10 euro plus verzendkosten (zelf ophalen mag ook, het distributiekantoor zetelt in Amsterdam). Zeer aanbevolen. Laat een berichtje achter (hieronder of op Facebook) of mail me: jpvanspaendonck@gmail.com.