Het nieuws over mijn vader was beter dan verwacht. De dokter kwam terug van zijn vakantie, nam zijn tijd om de uitslagen van de onderzoeken te evalueren en toetste die aan de man die hij daar voor zich zag. Met zijn conclusies haalde hij de angel uit onze ergste zorgen. Ik herinner me een versje dat mijn vader vroeger voordroeg, hij had het weer van zijn vader denk ik:
"En papa, wat heeft de dokter gezeid?"
"De dokter zei: ge zijt een zoete meid."
De vader keert zich om en schreit.'
Zover was het nog niet, nog lang niet hopen we.
Ondertussen waren mijn gedachten meer bij mijn vader dan anders, en ik merkte dat ik als vanzelf mijn lezing van David Copperfield onderbrak om in Anna-Marie van Felix Timmermans te lezen. Ik had dat boekje op Koningsdag gekocht en had ontdekt dat het een lievelingsboek van hem was. Hij had het vaak gehad over de notaris Pirroen, die bij motregen naar buiten trok om een eindje te gaan wandelen. En kijk, daar vond ik de passage:
'Donderde het dat het daverde, dan stond hij smorend aan zijn lange pijp, in de deur naar den hemel te zien.
Hij hield veel van blaaskensregen en mistlucht, om er kunnen door te wandelen liet hij de dringendste akten liggen.
Hij smoorde veel pijpen van den morgend tot den avond; hij werkte er met twee, terwijl hij de eene smoorde stopte hij de andere.
Als hij op reis ging nam hij altijd twee pijpen mee, die hij om niet te breken in de mouw van zijn frak stak.'
Gelukkig was er in de dagen dat we wachtten op het verdict van den doktoor veel werk te doen om de zorgen mee te vergeten. Mijn copywriterswerk dwingt me momenteel diep het Star Wars-universum in: ik maak er een scheurkalender over. Met mijn dochter bekijk ik de films, en ik speur het internet af naar leuke weetjes, feitjes, trivia en meningen. Die laatste zijn interessant: het lijkt of de echte fans alleen maar verontwaardigd zijn over de tekortkomingen van de films. Was sich liebt das neckt sich, we weten het, maar de Star Wars-afficionado's houden het niet bij plagen, ze zeiken en schelden en nemen het de bedenker en maker, George Lucas, persoonlijk kwalijk dat hij met hun helden aan de haal is gegaan en die een andere kant op heeft gemanoeuvreerd dan zij in hun hoogstpersoonlijke fantasie hadden bedacht. Zelden zo'n ontevreden stel mensen gezien als Star Wars-fans, en toch houden ze zielsveel van de films, dat blijkt zonneklaar uit hun betrokkenheid.
Het internet is een beerput, maar ook een goudmijn. Ik tikte zojuist de paar dichtregels die in de orale familietraditie waren overgeleverd op Google in, en vond op een site een bijdrage van ene Gouddelver (sic), uit Eindhoven. In zijn column citeert hij het gedicht volledig. Het blijkt te zijn geschreven door de Nijmeegse priester-dichter Bernard van Meurs (1835-1915). Zijn portret staat hierboven. Hij dichtte niet in het Brabants, maar in het Betuws. Het vers stamt uit een bundel uit 1895, met de Suske en Wiske-titel Kriekende Kriekske.
't Is met haor gedaon
De dokter vuult 'et pulske slaon
En duut de vaoder stil verstaon
Dâ 't met zien dochtertje is gedaon.
- "Wá hêt de dokter oe gezeid?"
"Hie zei: "ge bint 'en zuute meid!"
De vaoder keert zich um en schreit.
Vrijdag ben ik er niet - een kleine vakantie sleurt me los van laptop, van scheurkalender en blog. May the Force be with you!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten