Het verlaten meisje
Vroeg, met de eerste haan,
Eer de sterren verbleken,
Moet ik mijn bed uitgaan
En ‘t vuur aansteken.
Zo mooi is de vlammengloed,
Met springende vonken,
Dat ik wel kijken moet,
In leed verzonken.
Plots valt mijn droom me in,
Ontrouwe jongen,
Die ik nog steeds bemin
Maar had verdrongen.
Traan dan op hete traan
Drupt op de aarde.
Zo breekt de morgen aan:
Dag zonder waarde.
Das verlassene Mägdlein, Eduard Mörike, 1829
Vertaling © JPvS
