dinsdag 9 oktober 2018

Appels met boeken vergelijken


Mijn vriendin heeft appelbomen in het weiland. Rond deze tijd van het jaar ligt haar huis vol met geplukte en geraapte appels. Ze worden gekookt, gedroogd, verwerkt in moes, chutney en taart - en er wordt sap van gemaakt, door een perserij. Dat sap verkoopt ze soms aan liefhebbers. Het is heerlijk, en puur natuur.
Iedere keer dat iemand zo'n drieliterpak met een kraantje koopt en ze zeven euro opstrijkt voelt ze zich een hele zakenvrouw. Geld uit niets! Zoals een kind zich voelt op Koningsdag. Dat ze tweehonderd euro heeft moeten investeren bij de perserij, daar denkt ze op dat moment liever niet aan.

Ik lees een vraaggesprek met A. L. Snijders in de Volkskrant. De walrusbesnorde, treurwilggewenkbrauwde fijnschrijver zegt dat hij geen zitvlees en geen ambitie heeft. Zijn stukjes stuurde hij oorspronkelijk alleen aan familie en vrienden op, maar een krant kreeg er lucht van en de vriendenkring is wat uit de hand gelopen. Het lijkt me heerlijk om zo tevreden te zijn en ik hoop voor hem dat het waar is, van die ambitie.

Het boek Dorst schreef ik in 2007. Ik heb er tien jaar aan geschaafd en geprutst. Iedere keer dat ik het oppakte herlas ik met enthousiasme wat ik daar geschreven had, maar uiteindelijk legde ik het manuscript toch weer in de digitale la om denkbeeldig stof op te doen. Ik schaamde me een beetje. Voor wat daar stond, voor het leven dat ik geleid had. Het  was tenslotte een dagboek en ik kon me niet achter de veilige term 'fictie' verschuilen. Moest ik dit wel willen publiceren? Moest ik het niet liever voor mezelf houden?
Maar het brandde in mijn handen, het moest de deur uit, de wijde wereld in. Een compromis, dan maar? Dit bedacht ik, en zei ik tegen mezelf: geef het uit, laat een beperkt (en vertrouwd) aantal mensen weten dat het bestaat, en trek je terug. Het is er, dat is genoeg. Want ik wil dat het gezien wordt, maar heb liever niet dat te veel vreemden het lezen, en de recensenten van Biblion al helemaal niet, o nee.

Op de tweede dag zoek ik de site van de vanity press op, Mijnbestseller.nl. Ga naar 'verkochte boeken', 'voortgang'. Tien verkochte exemplaren sinds mijn mailing. 40,15 euro verdiend aan royalty's. Geld uit niets, toch? Dik tevreden knik ik. Ik voel me alsof ik inderdaad een bestseller heb geschreven.

Vooruit... u mag ook:

HIER klikken. U komt dan op de juiste pagina van de uitgeverswebsite en kunt het boek eenvoudig bestellen. Tweehonderd pagina's, kost vijftien euro.

(coverontwerp: Rosanne van Spaendonck)



Geen opmerkingen: